Het einde is (spijtig genoeg) in zicht...

Dit word waarschijnlijk één van de laatste blogberichtjes want alles loopt hier spijtig genoeg op z’n einde. Over 2 weken ben ik al terug in België voor al het feestgedruis. Ik moet nu hier en daar examens afleggen en ik zal er waarschijnlijk nog eentje doen in januari (al direct een goede reden om naar Praag terug te keren).

Ondertussen zijn we nog naar Wenen getrokken. Wat een imposante stad…Veel meer ruimte, brede lanen, immense gebouwen,…De sneeuw maakte alles nog specialer en we konden in goede sfeer de eerste kerstmarktjes bezoeken. We zaten ook op een geweldige jeugdherberg in het centrum van Wenen. Het zat er vol met Australiërs die er blijkbaar de gewoonte van maken om na de middelbare school een jaar door Europa te trekken. Goede gewoonte!

Zes december is hier ook net gepasseerd. Heel grappig want hier moet je je dan verkleden in an angel, a devil or St. Nicolas. St. Nicolas geeft de kindjes cadeautjes, de duivel komt de stoute kinderen meenemen en de engel probeert het dan op te nemen voor de stoute kinderen! Op 5 december zag je door heel het stad deze trio’s rondlopen en ook de erasmussers konden niet achterblijven dus was er die avond een memorabele ‘Angel and devil party’

Ik ben trouwens al volledig klaar voor kerstmis en alle tralala errond want als je in een stad als Praag bent, kun je onmogelijk niet gebeten worden door de kerstmicrobe…

Dikke kus aan iedereen en tot over 2 weken!

Typical Czech...

Het Praagse (en zeker het Tsjechische) volk heeft natuurlijk aparte en andere gewoonten dan ons…. Hierbij een kleine opsomming van zaken die me zijn opgevallen:

Het eten:

• Meestal roasted, baked of fried. Fat+sweet (wat ik trouwens vreselijk vind, ik hou meer van salt)
• Look doseren lukt hun niet. Misschien gebruiken ze het wel als smaalversterker
• “Dumplings” eten ze hier als vervanging van deegwaren. Naar mijn smaak niet zo
  geweldig. (witte, ovale vorm in het bord hieronder)

• Ze durven ook weleens créme-freche in je avondeten te gooien. Bij voorkeur op het vlees of in de saus. (zie het wit toefje in de saus op de linkerfoto...)
• Voor een “side-dish”(frietjes, rijst, brood,…) moet je hier ook meestal bijbetalen. De Tsjechen vinden een groot, bordvullend stuk vlees vaak voedzaam genoeg.

Het drinken:

• Tsjechië heeft de hoogste bierconsumptie per capita in de wereld.
• Standaard drinken ze hier halve liters die ongeveer 20-40 kronen (zo’n 80 eurocent-1.5 euro) kost.

Andere gewoontjes:

• Roken mag hier nog steeds overal. Zelfs op restaurant, waar de tafeltjes een meter v elkaar verwijderd zijn, mogen ze nog roken.
• Tsjechen stoken! Niet normaal hoe warm het hier overal is. Verwarming volle bak, totdat je er zelfs soms ziek en verkouden van wordt. Opwarming van de aarde? Nog nooit van gehoord…
• Mode: zeer lage jeansen met als gevolg dat immense bilspleten zichtbaar worden. Niet echt een streling voor het oog. Ook de kapsels zijn hier nogal vreemd. Roze mesjen (juiste spelling?) is hier niet abnormaal.
• Hun talenkennis is niet geweldig. Wanneer je ze dan duidelijk maakt dat je geen Tsjechisch spreekt maar wel duits of engels, beginnnen ze zéér traag en luid te babbelen, met het gedacht dat je ze dan wel verstaat.
• “Buitenlanders” zijn hier niet zoooo geliefd.
• Dag en nacht zit er aan de receptie een oude vrouw/man die alles controleert. Dus als je na 2u je accomodatiekaart niet op zak hebt, blijf je buiten slapen. De vrouw/man in kwestie slaapt in een kotje achter de receptie dus wanneer je na 2u thuiskomt, moet je bellen om dan ze uit hun bed te zien komen met pyama en al…J. Ongelooflijk, euhm, vervreemdend om te zien!
• ….
  

Er zullen nog zo wel weetjes zijn, maar dit zijn de meest belangrijke (voor mij dan toch)….

Groetjes,
Anouck

Berlin, Karlovy Vary and visitors...

Als ik zie hoe lang ik al niet meer geschreven heb, krijg ik een beetje het schaamrood op m'n wangen. Maar goed, zo val ik de mensen ook niet elke week lastig met die blogberichtjes ;).
Ik zal maar starten met m'n verhaaltjes waar ik geïndigd ben…
Een afgelopen maand was er oa de match Spanje-Belgie waarvoor we nr het centrum getrokken (en die we trouwens onderverdiend verloren hebben), keukenfeestjes met de erasmussers, 2 testen (waarvan eentje 60 procent en het ander 72 procent) en natuurlijk de citytrip naar Berlijn!

Vrijdag (17/10) zijn we aangekomen in ons hostelletje in Berlijn. Wat bleek? Ons ‘hostel’ was eerder op een tof en ruim appartement voor 9 personen met een keukentje, een terrasje en zelfs bad EN douche. ’s Avonds nog even Berlijn by night gaan bezoeken.
Zatertdag ‘vroeg’ opgestaan om wat sightseeing te gaan doen. Op Alexanderplatz Milan (een vriend uit Leuven die een jaar erasmus zit in Berlijn) ontmoet. Ik was heel blij hem te zien en we hadden er ineens een geweldige (en gratis) gids bij! Alexanderplatz, Funkturm (TV tower), Under der Linden, Berliner dom, de Reichstag, Brandenburgtower, station Hauptbahnoff, Kunsthaus Tacheles (mijn persoonlijke favoriet, een soort van arty-farty huis/tuin/gallerij, die ik al eerder met Lau had ontdekt) en nog veel meer bezocht. Het werd dus een stevige wandeling! ’s Avonds hebben we en heerlijke kaas-en wijnavond gedaan onder de erasmussers om erna uit te gaan in ‘Matrix’. Zondag zijn we dan nog naar de muur gegaan (east side gallery) en de gendarmenmarkt bezocht. Voordat we op de bus kropen zijn we nog naar de jongerenbeurt geweest in Kreuzberg, een aanrader en zeer goedkope cocktails!

Maandag aankomst om 6u en door zo weinig te slapen, heb ik eventjes de verkeerde rugzak uit de bus genomen. Paniek alom want ik heb mooi de rugzak van de paniekerige eigenaar teruggebracht maar mijn rugzak leek van de aarde verdwenen te zijn. Ik heb nog eens mogen ondervinden hoe behulpzaam de Tsjechen wel niet zijn. Maar na veel rondgebel en door de hulp van dat ene vriendelijke Tsjechische meisje, heb ik mijn rugzak die avond nog teruggevonden. Het meisje heb ik een groot pakket Belgische chocolade cadeau gedaan want je denkt ‘eind goed al goed’ maar voor in Tsjechië te zijn als ‘foreigner’ was het eigenlijk een mirakel dat ik mijn zak nog heb teruggekregen.

De volgende dag moest ik me dan ’s morgens uit mn bedje sleuren want door de stress en het tekort aan slaap, geraakte ik er echt niet uit. Dan toch om 8u op de metro geraakt maar ineens viel de metro stil in het midden van z’n traject. Wat bleek, een paar haltes verder had een man zich voor de metro gegooid. In een grootstad zoals Praag, is dat een ramp voor het openbaar verkeer. Ik heb nog nooit zoveel mensen bijeen gezien die vastzaten in de metrostations.

Het volgend weekend ben ik dan met Hannah en Joana (een Portugees meisje) naar Karlovy vary getrokken, een stadje op 2 u rijden van Praag. Het stadje was een mengeling van kitch, disneyland Parijs en sprookjesdorp. Na deze beschrijving zal iedereen waarschijnlijk van mening verschillen maar ik vond het heel erg mooi! Het is hét stadje van de spa’s en de warmwaterbronnen dus waren we wel verplicht om een sauna’tje en een zwemmeke te doen. De verpichting viel ons niet al te zwaar in een buitenzwembad op een temperatuur van 30°C wanneer het buiten 2°C was!

Niet veel erna is de bezoekers toevloed gekomen. Iets waar ik toch wel naar uitkeek!

Allereerst, mijn Laurensje. Meer als de eerste keer, heb ik enorm van zijn bezoek genoten. Begin oktober was alles hier nog zeer hectisch maar nu hebben we uitgebreid te tijd genomen om te genieten en bij elkaar te zijn. Die 5 dagen zijn voorbij gevlogen (30 okt-4nov).

Maar de volgende avond stonden mijn ouders alweer voor de deur. Met hen heb ik vooral kunnen genieten van de luxe. Eindelijk is gezond en goed gegeten in zalig restaurantjes (Aria Hotel, Kampa Park en Essensia, stuk voor stuk aanraders). Na twee maanden ben ik ook nog met de mama gaan shoppen, ik was zo blij als een klein kindje die een lolly krijgt.
Vrijdagavond (08/10) zijn we dan naar Kamikaze (een all-inclusive club) geweest. Om 5 u was ik terug op het Volha om om 6u mijn zusje en haar vrienden op te halen in Florenc (het busstation in Praag). Om half 8 ben ik dan uiteindelijk mijn bedje in kunnen kruipen om dan rond half 12 terug op te staan want de bio-irs arriveerden… Druk en vermoeiend maar wel heel plezant! Yleni en Steven (mede-bio-irs) hebben al direct aan den lijve kunnen ondervinden hoe vriendelijk de Tsjechen wel niet zijn en hoe goed ze hun talen beheersen. Er was namelijk een hotelkamer geboekt maar de vriendelijk oude vrouw aan de receptie vond het papier niet, basta. Onderhandelen is niet echt mogelijk wegens de taalbarriére en de ongelooflijke onwil. De beste oplossing is dan een Tsjech aanklampen die je kan helpen en zo werd de volgende dag dit probleempje dan toch opgelost.
Na het restaurantje met de mama, papa en zus die avond, zijn we dan met de hele bezoekershoop naar een cocktailbar getrokken…
Zondag was rondleidingsdag (Charles bridge, de dom, de burcht, het gouden straatje,…)door het mooie Praag en het afscheid van de mama en papa, maandag en dinsdag had ik terug les. Dinsdag was het jammer genoeg allemaal voorbij. De bio-irs vertrokken rond de middag en na een pizzeria’tje met m'n zus en co, zijn ze om 22u ook vertrokken. Ik heb trouwens een ongelooflijk bedankingscadeautje gekregen van m'n zus en haar vrienden: een grote babouska (of hoe je het ook schrijft). Bij deze: nog eens dank je wel!

Nu is de rust teruggekeerd en ben ik stilletjesaan een beetje beginnen te studeren. Mijn examens beginnen namelijk al over 2 weken en eindigen 19/12.

(Jaja ik zal in januari voor 1 keer is niet moeten studeren!!).

Volgende week staat er nog wel een tripje naar Wenen op de agenda, waarover in mijn volgende blogberichtje(dat deze keer wat minder lang op zich zal laten wachten) meer.

P.s. De meeste foto's staan op facebook...

Dikke kus vanuit Praag, een stad waarop ik toch een beetje verliefd ben geworden…

To je na me moc rychle!

(Het gaat me te snel!)
Ahoj!

Het is weer erg druk geweest de afgelopen week maar daarom niet minder leuk dan de andere weken. De tijd vliegt hier, zeker wanneer ik besef dat ik hier al bijna 6 weken ben.

Maandag (05/10) was een dag waar ik hard naar uitkeek want Deus kwam naar Praag en we hadden tickets voor slechts 15 euro! In België was ik na een optreden in de AB in 2005 nooit meer aan tickets geraakt... Het concert was fenomenaal! Een klein maar intiem zaaltje van 250 man, geen gedrum en ik stond op de EERSTE rij op 1,5 m van Tom Barman. Omdat ik zo klein ben en ik dus niet veel van gewone optredens zie, was dit een ongelooflijke openbaring voor mij!(Op de foto zie je linksahcter de sneakers van Tommeke , die er die aovnd trouwens heel goed uitzag :)). De playlist was gevarieerd, oude en nieuwe liedjes, wat harder en soms heel rustig. Na het optreden had ik nog wel even met een big smile op mijn gezicht!

Woensdagavond zijn we gaan eten gaan eten in Blanice (een barretje waar alle studenten gaan eten en waar het-suprise, suprise-goedkoop is) en erna gaan feesten in El magico. Er is die avond ook nog een Tsjechische student, Matin, komt meefeesten, wat een beetje uitzonderlijk is. De Tsjechische studenten houden niet zo van erasmussers... Martin is 1 van de volgende dagen nog typische Tsjechische hapjes komen brengen, een soort van appelstrüdel. Niet echt mij ding maar toch al stukken beter als het Tsjechische eten dat ik tot nu heb gekregen.

Vrijdag had ik mijn eerste test, spannend en nu zou ik is ondervinden hoe hoog/laag het niveau hier is. Ik had 86% (1 van de eersten van de klas :))!!!! 'S avonds zijn we naar een cocktailbar gegaan met de Belgen en Julieke nadat we naar een B-day party waren geweest op de 10e verdiep in Volha waar de Spanjaarden weer heerlijke sangria hadden gemaakt! Heel grappig ook om 'Happy B-day' te zingen in alle verschillende talen!

Zondag zijn we naar een Nazi concentratiekamp gegaan in Terezin (een uurtje rijden vanuit Praag). We hebben een groot fort bezocht, het is een massief bastion van aarde en stenen. Het deed me echt denken aan 'La vita è bella'. In het fort werden er joden opgesloten maar het stadje Terezin zelf diende als ghetto waar mensen verbleven tot ze naar Auschwitz werden gebracht. Nu is Terezin een melancholische en spookachtige stad dus daarom zijn we in de namiddag naar Litomerice getrokken dat maar enkele kilometers van Terezin ligt. Het stadsplein is heel kleurrijk en in barokstijl. Op het plein lag een gezellig pizzeria'tje en een vinoteca waar we dan in de zon een wijntje hebben gedroken en pizza hebben gegeten.

Tot hier mijn relaas van de afgelopen dagen.

In de volgende editie: leren voor de volgende test, ons weekendje naar Berlijn en nog veel meer! Verderlezen is dus aangeraden :)!

Anouck